Jarosław Szewczyk – 49, akryl na płótnie, 60×60 cm


Łódź – Reymontowska „Ziemia obiecana” – znajduje miejsce na płótnach Szewczyka jako przestrzeń zasiedlona przez maszyny, tory kolejowe, węzły komunikacyjne;  jest to świat bez człowieka, choć został stworzony dzięki jemu geniuszowi. Industrialny krajobraz daleki jest od zgiełku, hałasu czy apokaliptycznej wizji końca natury: przypomina raczej sferę medytacji w samym środku technokratycznej rzeczywistości.

Jarosław Szewczyk – w latach 2000-2005 uczył się w Liceum Sztuk Plastycznych im. T. Makowskiego w Łodzi, na kierunku Wystawiennictwo. W latach 2006-11 studiował na łódzkiej ASP im. Wł. Strzemińskiego. W 2012 uzyskał dyplom w Pracowni Malarstwa Ryszarda Hungera oraz Pracowni Multimediów. Jest twórcą intermedialnym. Obrazy Szewczyka prezentowane były podczas wystaw przedaukcyjnych oraz w galeriach sztuki współczesnej.

Rafal Knop – Madame Ginger, olej na płótnie, 115×115 cm

Praca pochodząca z cyklu Swimming Pool została zainspirowana stylem lat 60-tych ubiegłego wieku, modernistycznymi, luksusowymi willami Los Angeles i atmosferą obrazów Edwarda Hockneya. Estetyka obrazu bazuje na minimalizmie w stylu retro oraz zbudowaniu odprężającej, kalifornijskiej atmosfery. Prace z cyklu powstały na podstawie projektów, których sceny zostały zaaranżowane przez samego artystę.

Rafał Knop – absolwent PLSP w Bielsku Białej. Studiował na PWSSP w Poznaniu na Wydziale Malarstwa, w pracowni prof. J. Walczaka. Artysta pracuje głównie w technice olejnej. Artysta malarz, pasjonat sztuki antycznej i surrealizmu, kochający Toskanię i białe szaleństwo. Od kilku lat dzieli swój czas pomiędzy Polskę i Toskanię, gdzie co roku organizuje plenery artystyczne dla artystów amatorów i profesjonalistów. Artysta jest miłośnikiem jazzu i muzyki klasycznej, smakoszem win i slow food. Jednym z głównych tematów prac artysty jest człowiek, w różnych przedstawieniach, w kontekście jego pragnień i słabości.

Stanisław Tomalak – fragment 458, technika własna na płótnie, 50×60 cm

Artysta wypowiada się przede wszystkim formą naturalną, choć potraktowaną tak schematycznie, iż bliska jest ona abstrakcji. Kluczowe role spełniają przede wszystkim faktura oraz kolor. Na swoich płótnach artysta potrafi przeprowadzić reakcje chemiczne i zatrzymać je w momencie uzyskania satysfakcjonującego efektu. Dzięki autorskim technikom wykonania jego obrazy, naznaczone wyjątkowością, nierzadko przypominają reliefy.

Stanisław Tomalak – z wykształcenia technik-chemik, od 40 lat zajmuje się działalnością plastyczną. Przez lata uprawiał tradycyjne malarstwo pejzażowe, następnie bliski mu był nurt zbliżony do realizmu fantastycznego. Od roku 2000 coraz częściej skłania się w stronę abstrakcji: od tego czasu nieustannie eksperymentuje, stosując autorskie techniki i technologie. Swój warsztat, opiera na wytwarzanych własnoręcznie barwnikach i pastach fakturowych, w skład których m.in. wchodzą mielone minerały i materiały stosowane w budownictwie.

Kamila Karst – Architektoniczny koń, 94x86x40 cm, karton, bejca

W przypadku rzeźby Kamili Karst, oczywistość gatunku Equus caballus może zostać zakwestionowana: oto stoi przed nami koń-wieża, “Cataphraktos”, a więc koń uzbrojony. Czy jest to pułapka Achajów wymyślona ku zgryzocie biednych Trojan? Zwierzęcy golem? Fascynacja siłą, której nie dorówna człowiek? Ażurowy koń jednej strony nawiązują do wojny trojańskiej, z drugiej zaś stanowią wyraz fascynacji małą formą architektoniczną. Opancerzone konie Kamili Karst zdobywają uznanie na całym świecie – w 2014 roku jeden z jej gigantycznych koni opancerzonych wygrał prestiżowy konkurs Cartasia, organizowany w Lucca we włoskiej Toskanii.

Kamila Karst- urodziła się w Świdnicy. W latach 1990-95 studiowała w Państwowej WSSPwe Wrocławiu. Dyplom z wyróżnieniem uzyskała w dziedzinie grafiki artystycznej u prof. A.Basaja i adiunkta P.Frąckiewicza oraz projektowania graficznego u prof. J.J. Aleksiuna. Od 1997 r. jest członkiem ZPAP oddział we Wrocławiu. Główne dziedziny jej zainteresowań to malarstwo, rysunek, formy przestrzenne, grafika użytkowa, grafika warsztatowa.

Konrad Hamada – Droga w pole, olej na płótnie, 50×100 cm

Motyw polnej drogi z łatwością wpisuje się w całą twórczość Konrada Hamady. Realistyczny pejzaż każe nam traktować pracę artysty jako nawiązanie do dobrej, akademickiej szkoły polskiej z XIX wieku, niepozbawionej sentymentalnego wydźwięku. Wiosenne krajobrazy artysty zawsze przedstawiają sielską stronę rodzimej przyrody, której obraz zachowujemy w pamięci wizualnej; dlatego też tytułowa „Droga w pole” jest reprezentacją na tyle uniwersalną, iż obudzi personalne skojarzenia w każdym odbiorcy.

Konrad Hamada – absolwent Wydziału Architektury Politechniki Krakowskiej. Artysta malarz, reżyser, scenarzysta. Uprawia malarstwo olejne i akwarelowe, których dominującym tematem jest pejzaż. Prace w kolekcjach instytucji i osób prywatnych w kraju i za granicą, we Francji, Szwecji, Austrii, Włoszech, Niemczech, Chinach, Kanadzie i USA. Laureat nagród i wyróżnień na festiwalach kina niezależnego w Polsce. Trenuje amatorsko kulturystykę i kickboxing.

Krzysztof Ludwin – Kwitnąca jabłoń, akwarela na papierze, 70×100 cm

Akwarela Krzysztofa Ludwina nie jest typowa: odnosi nas do krajobrazu polskiej wsi, podczas gdy większość prac artysty oscyluje wokół tematów śródziemnomorskich. Drewniana chatka z pewnością posiada swój niebanalny rys: architektonicznie jest w stanie stopić się z otaczającą ją przyrodą, czego nie potrafi żadna włoska kamieniczka. Abstrahując od szerokości geograficznej, każde z miejsc malowanych przez Ludwina kusi oko widza nasyconą i rozmigotaną barwą. W ten sposób obrazy stają się wizualnym wyzwaniem: nie sposób zatrzymać swego wzroku na jednym z nich, kiedy dookoła drgają barwy pozostałych.

Krzysztof Ludwin – malarz, akwarelista, architekt oraz wykładowca akademicki. Uznany przez prestiżowy francuski periodyk “Pratique des Arts” za jednego z 50 najlepszych akwarelistów współcześnie na świecie. Ludwin jest wiceprezesem Stowarzyszenia Akwarelistów Polskich. Należy do Związku Polskich Artystów Plastyków oraz do Stowarzyszenia Architektów Polskich. Autorytet w dziedzinie akwarel, autor cenionych książek “Nauka malowania akwarelą”, “Szkice architektoniczne w technikach akwarelowych”.

Magdalena Karwowska – Bez tytułu z cyklu Miasta, 100×120 cm, akryl na płótnie

W cyklu „Miasta” Magdalena Karwowska odchodzi od efektu pozornej spontaniczności, znanego z innych swoich prac. Kompozycja aukcyjnego obrazu jest uproszczona, syntetyczna, a przede wszystkim – przemyślana; kolor stanowi widoczną oznakę granicy stref. Na miasta Karwowskiej zawsze patrzymy z góry; geometryczne podziały wzmacniane są dodatkowo przez silne kontrasty barwne.

Magdalena Karwowska – urodziła się w Rudzie Śląskiej. W latach 2006-2011 studiowała na Wydziale Grafiki ASP w Krakowie. Dyplom magisterski zrealizowała w Pracowni Miedziorytu pod kierunkiem prof. St. Wejmana, nagrodzony jako jeden z najlepszych dyplomów roku. Poza grafiką zajmuje się malarstwem oraz fotografią. Uczestniczka wielu wystaw indywidualnych i zbiorowych.

Milionerboy – Czerwony Patataj Apokalipsy, technika mieszana na płótnie, 150×120 cm

Czym jest Patataj Apokalipsy? Dość intrygująca, choć zarazem niepokojąca nazwa odnosi nas do biblijnych wierzchowców z wizji św. Jana. Jeszcze bardziej złowieszczy jest sam wygląd stworzenia, pozbawionego wszelkich cech wizualnych, prócz kształtu i koloru. Zawieszone w nieokreślonej rzeczywistości, galopuje w nieokreślonym kierunku, w nieokreślonym celu. O Patataju wiadomo jedno – że nie wiadomo o nim nic.

Milionerboy – Samouk artystyczny, kulturoznawca z wykształcenia. Swoje prace prezentował  w Pracowni Wschodniej i galerii Stalowej52. Brał udział w projektach „Farbą w płot” i UNICATS JAM 2015. Udział w wystawie KREW-WERK, Fundacja Galerii Foksal, Warszawa, 2016. Brał udział w wernisażu “Hochsztaplerzy” w Pracowni Wschodniej razem z Martyną Bałką, Karoliną Pietrzyk i Beatą Pofelską. Znany jest z działań artystycznych w przestrzeni miejskiej. Jest również Instruktorem kulturystyki.

Paweł Oleszkiewicz – Poranek, olej na płótnie, 100×80 cm

W pracach Oleszkiewicza stale przewija się motyw architektury w nieco naiwnym, baśniowym ujęciu. Domy i kamienice miast wydają się być żywymi organizmami, zdolnymi do metamorfoz i przeprowadzek z miejsca na miejsce, jeśli tylko mają na to ochotę. Oleszkiewicz ubiera swoje surrealistyczne kompozycje w motywy kwiatowo-owocowe,  które celowo przytłaczają solidną architekturę, zacierając granicę między wielką a małą skalą.

Paweł Oleszkiewicz – urodzony w 1991 roku w Grodnie na Białorusi. W latach 2006 – 2009 uczył się w szkole artystycznej w Grodnie. W roku 2009 rozpoczął studia artystyczne na Uniwersytecie im. Janki Kupały w Grodnie, na wydziale Sztuki i Designu, na kierunku Sztuki Plastyczne i Grafika Komputerowa. W roku 2014 otrzymał dyplom z oceną bardzo dobrą. Paweł Oleszkiewicz zajmuje się malarstwem akrylowym oraz tworzy obrazy olejne.

Michał Mroczka

Oniryczno-industrialny cykl M. Mroczki przedstawia poetyckie spojrzenie na otaczające nas maszyny – majestatyczne dźwigi wyłaniają się z mgły jako samodzielni inżynierowie. W przeciwieństwie do wojennych i postapokaliptycznych kompozycji artysty, „Port błękitny” wydaje się być miejscem odosobnionym, spokojnym. Wyważona kolorystycznie kompozycja do zmiany zdania przekona każdego, kto choć raz zwątpił w estetykę przemysłowego krajobrazu.

Michał Mroczka – W 2009 uzyskał dyplom z malarstwa na Wydziale Artystycznym UMCS w Lublinie. Od 2007 roku współtworzy grupę artystyczną Niezależna Akademia Frenetyków. Od 2010 współzałożyciel autonomicznej lubelskiej galerii Kamienica Cudów, należy do Stowarzyszenia Pracownia Otwarta w Lublinie. Jest współtwórcą makiety śródmieścia przedwojennej Warszawy w Teatrze Kamienica. Laureat Złotego Liścia Retro Nagrody Specjalnej Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego za propagowanie okresu 20lecia międzywojennego. Finalista Grand Prix Fundacji im. Franciszki Eibisch 2015. Półfinalista Atre Laguna 2016 w Wenecji. Obrazami Michała Mroczki interesują się współczesne galerie sztuki oraz domy aukcyjne.

Oskar Zięta

Stołek Plopp to ikona i bestseller Zieta Prozessdesign. Unikatowy kształt Ploppa, przypominający zabawkę, to efekt formowania za pomocą innowacyjnej technologii FiDU. Podczas obróbki technologią FiDU dwie cienkie blachy spawane są ze sobą po obrysie a następnie nadmuchiwane pod wysokim ciśnieniem w celu uzyskania obiektu trójwymiarowego. FiDU umożliwia masową produkcję zindywidualizowanych kształtów. Formy powstałe w ten sposób są bardzo lekkie i jednocześnie niezwykle trwałe. Od premiery rynkowej, Plopp był pokazywany na wielu wystawach na całym świecie oraz zdobył wiele prestiżowych nagród – między innymi Red Dot Design Award 2008, German Design Council Award 2008 i Forum AID Award 2009.

Oskar Zięta – Jeden z najbardziej znanych i rozpoznawanych na świecie polskich projektantów. Laureat licznych nagród, m.in. Audi-Mentorpreis by A&W 2011, prestiżowej Red Dot Award 2008, DMY za innowację procesu produkcyjnego 2008, YDMI 2008, „Dobry wzór” 2009. W 2009 roku otrzymał nagrodę Niemieckiej Rady Wzornictwa. Zdobywca Schweizer Design Preis 2008 oraz Materialica 2009. Jego prace znajdują się w kolekcjach m.in. Badisches Landmuseum w Karlsruhe, Museum für Gestaltung w Zurychu, Pinakotece w Monachium oraz Centrum Pompidou w Paryżu. Prowadzi biuro projektowe Zieta Prozessdesign.

Felicja Potyńska – Gotycki Portal 1953, staloryt barwiony, 27×20 cm